Opdracht van Dennis: schrijf over iets van cultuur waar je echt een hekel aan hebt.
Heb jij ook zo’n hekel aan Lord of the Rings? Het hele concept ‘fantasy’ spreekt me sowieso niet aan, maar de beroerde trilogie van Tolkien is voor mij over elke acceptabele grens. Ik kan er niet naar kijken zonder af en toe flink te cringen of te ergeren aan de lompheid van het plot. Jarenlang heb ik deze afkeur uitgedragen. Vooral als er weer eens een leeftijdsgenoot was die helemaal weg was van die stomme Frodo. In mij borrelt er iets vergelijkbaars op als iemand begint over Harry Potter of Star Wars/Trek(?).
Maar… wie doorvroeg naar mijn mening, merkte snel dat deze niet onderbouwd was met de reden dat ik nog nooit een film van Lord of the Rings gekeken had. De hipster in mij knapte gewoon af waar de hype begon. Met een milde bindingsangst besloot ik de eerste film (The Fellowship of the Ring, 2001) daarom eens te gaan kijken. Alle films kijken kost teveel tijd voor dit ene artikel, idem dito voor de boeken lezen.
Ik moet zeggen, het valt me mee. In het begin wordt voor de semi-geïnteresseerde leek kort uitgelegd hoe het verhaal in elkaar steekt. Blijkbaar was er een boze tovenaar die een ring maakte om de baas te zijn van iedereen. Waarom hij boos is werd niet duidelijk. Waarom de ring werkte ook niet, maar hij werkte verdomd goed. Hij droeg hem nogal opzichtig in de oorlogen die hij voerde, dus mij als kijker verbaasde het niet toen hij werd afgepakt.
Na wat gedoe kwam die ring uiteindelijk bij een hobbit (een soort kabouter, maar zo mag je het niet noemen denk ik) terecht. Die hobbit is bevriend met een blije tovenaar, en die adviseert hem de ring door te geven aan de hobbit genaamd Frodo. Frodo is tenslotte jong, heeft blauwe ogen en keek vrolijk op het hobbitfeest met veel dans en muziek (cringe). Verder werd niet duidelijk waarom hij de uitverkorene moest zijn om deze ring des doods te dragen. Toen het puntje bij paaltje kwam bleek de ring een kat in de zak, hij moest hem namelijk in een soort vulkaan met een brandend oog gooien die aan de andere kant van het continent lag. En in die wereld hebben ze geen auto’s!
Kortom, Frodo kon zijn leuke toekomstplannen zo in de Waal gooien. Hij gaat op wandeltocht naar die vulkaan en wordt daarbij ‘geholpen’ door drie oenige maar lieve medehobbits. Onderweg gaat werkelijk alles fout, Frodo wordt zelfs twee keer neergestoken, waarbij één keer volledig doorboord. Maar hij overleeft het want gelukkig worden ze elke keer geholpen door mensen, elven en een echte dwerg. Tijdens een gevecht met een ondergronds monster slaat één van de hobbits met een koekenpan (ja echt) het monster op het hoofd. De koekenpan heeft een antiaanbaklaag en ziet er mooi zwart uit, dat hadden ze dus al wel. Handige lui die hobbits.
Aan het eind is er een enorm leger van orks (een soort combinatie tussen enorme pratende ratten en een schroothoop) die van plan is het olijke groepje af te slachten en de ring af te pakken. Een van de mensen die is meegereisd denkt dat het de slimste keuze is om Frodo met één andere hobbit door te laten reizen naar de vulkaan. Je zou zeggen dat dit tactisch om te janken is (die twee konden echt niets de hele reis), maar het gaat er om dat Frodo de ring niet zelf zal willen houden. Alle anderen wel, want als je de ring hebt ben je zo machtig!
En Frodo heeft veel doorzettingsvermogen, ook als het tegenzit overleeft hij de messteek en gaat hij door! Het einde laat zich makkelijk voorspellen (het gaat Frodo lukken (toch?)).
Bas Buise – november 2020
Hondenkennel.net 