Terwijl we samen verder wandelen
Blijft het leven tot op het laatst onderweg
Dagelijks loop je samen met een groepje door
Of misschien toch alleen
Steeds weer oneindige stappen naar voor.
Mijn oma liep al jaren iets trager
Laatst is ze gestopt om te rusten misschien
Ik pakte haar hand vast vlak voor ze niet meer liep
Oma haar warme hand
Is het ver terug dat ze mijn naam riep?
Lang heb ik achter haar aan gelopen
De laatste jaren liep ze stil achter mij
Nu in de verte verdwijnt ze achter een traan
Wacht ze misschien alleen
Tot ik ook stop en haar weer zie staan.
Bas Buise – februari 2021
Hondenkennel.net 